Kijktip: Souvenir

En voor de tweede week op rij was ik in Gent te vinden voor een cinemabezoek.

Het waarom is duidelijk: de Sphinx is de enige plek waar ze deze film spelen én op zondag moet je op straat geen parkeerkosten betalen. Reden genoeg om dan een tripje richting Gent te ondernemen. Maar ze mogen in de Sphinx wel de verwarming een paar graadjes minder zetten, ik ontplofte ver in die zaal van de warmte en dat lag niet aan de film (of aan mij, iedereen zat daar te puffen).

Film in kwestie:

Prachtige poster!

Souvenir was de slotfilm van het afgelopen filmfestival in Gent, maar ik weigerde pertinent hiervoor te betalen omdat de tickets voor dit evenement 22.00€ waren, complete afzetterij, je kan het niet anders benoemen. Toen bleek (op de voorlaatste dag!!!) dat er toch tickets aan een aanvaardbare prijs te verkrijgen waren, was het voor mij te laat, de film kon er niet meer bij in mijn schema...

Maar dat heb ik bij deze dus goedgemaakt.

Ik ging wel met enige terughoudendheid naar deze film want de laatste twee die ik zag met Huppert, vielen allebei nogal tegen en ik heb ze zelfs niet uitgekeken - een voordeel van dvd. L'avenir was kort gezegd een oersaaie film en Elle van Paul Verhoeven was gewoon raar... Deze laatste wil ik echter nog een kans geven aangezien ze voor deze film genomineerd werd voor een Oscar dit jaar, hopelijk wordt de tweede kijkbeurt beter.

Souvenir bleek uiteindelijk een complete verademing te zijn want Huppert treedt hiervoor uit haar normale kille persona en zet een aandoenlijke vrouw neer die zelfs kan (glim)lachen! Je gelooft in eerste instantie je ogen niet... Ze speelt Liliane, een vrouw die in een fabriek werkt en voor de rest een nogal saai leven leidt tot op een dag de jonge Jean in de fabriek komt werken en haar herkent als Laura, de deelneemster aan het Eurovisie Songfestival die de duimen moest leggen voor ABBA. Dit laatste is natuurlijk pure fictie, maar zet meteen de toon voor de film. Jean zal haar, na heel wat vijven en zessen, weten te overtuigen om opnieuw te gaan optreden als Laura en zelfs mee te doen aan de preselectie van Eurosong.



Ik vind het altijd fantastisch als een acteur eventjes uit zijn eigen platgewalste paden weet te treden en Huppert zet echt een hartverwarmende prestatie neer, iets wat mijlenver van haar gewoonlijke rollen staat. Dat de intussen 63-jarige actrice daarvoor het bed (en bad) moet gaan delen met een 25-jarige acteur doet zelfs niet eens vreemd aan. Ze kan dan ook gerust 10 jaar liegen qua leeftijd.

Het verhaal speelt zich overduidelijk in onze tijd af (bij Jean thuis hebben ze een flatscreen en hij loopt rond met een smartphone), maar soms denk je in een film uit de jaren '70 beland te zijn. Zo is het appartement van Liliane/Laura geen spat veranderd sinds de seventies en ook op andere momenten zijn de jaren '70 niet ver af. Ik vraag me trouwens af waar ze al die (buiten)locaties nog gevonden hebben, chapeau voor de makers!

En dan het zingen. Overal wordt vol lof gesproken over het feit dat Huppert zelf de liedjes van Laura inzingt. Maar zo raar is dat niet hoor, ook in Huit femmes liet ze al haar zangtalent horen (echt zingen doet ze vanaf 1:56):



Toegegeven, haar zangstem is niet de beste en al helemaal niet aan de sterke kant, maar ze kan wel toon houden (dat is meer dan van mij kan gezegd worden) en de ingestudeerde handbewegingen die ze in Souvenir bij haar liedjes maakt, doen heel oubollig aan, maar het past allemaal wonderwel.

Oh ja, ook nog dit: Souvenir is een Belgische productie van de hand van Bavo Defurne, die hiervoor enkel Noordzee, Texas op zijn conto staan heeft. Maar hij heeft een duidelijke visie, deze man!

Moet ik nog zeggen dat ik volop genoten heb van Souvenir? Het is misschien niet meteen grootse cinema die nog uren in je lijf blijft hangen nadat je uit de bioscoop komt, maar als pure ontspanning kan hij tellen!