299 p.
Vertaald uit het Engels: The Gustav sonata
Van de achterflap:
Gustav Perle groeit op in een Zwitsers stadje, waar de Tweede Wereldoorlog ver weg lijkt. Zijn vader is dood, zijn moeder is een harde, ongelukkige vrouw, die haar best moet doen het hoofd boven water te houden en niet echt van haar gevoelige zoontje lijkt te kunnen houden. Alleen bij zijn Joodse klasgenootje Anton vindt hij wat warmte. Anton heeft een groot muzikaal talent, maar is zo nerveus van aard dat het de vraag is of hij iets met dit talent zal kunnen doen.
Na een levenslange vriendschap vinden Gustav en Anton een antwoord op de vragen die hun leven getekend hebben. Waarom hield Gustavs moeder niet van hem? Kan Anton zijn podiumangst overwinnen? En wat betekenen de twee vrienden werkelijk voor elkaar?
Gustav & Anton is een boek dat gaandeweg in de kleren kruipt zonder daarvoor heel hard zijn best te doen, het gebeurt gewoon.
De twee hoofdpersonages ontmoeten elkaar in de kleuterklas als ze vijf jaar oud zijn. Gustav leeft samen met zijn afstandelijke moeder in armoede en Anton is een verwend rijkeluiskindje dat door zijn ouders op handen wordt gedragen. En toch ontstaat er een vriendschap tussen de twee.
In het eerste deel van het boek volgen we de jongens tot ze zo'n 10 jaar oud zijn. Gustav heeft tegen zijn 10de dan al het een en ander meegemaakt en ook Anton is niet vrij gebleven van moeilijkheden: hij lijdt aan vreselijke podiumangst, waardoor hij steeds gehinderd wordt om zijn pianotalent aan de buitenwereld te tonen.
Het tweede deel van het boek vertelt over Gustavs vader en zo leren we dat wat Gustavs moeder hem over zijn heldenvader verteld heeft, niet altijd de waarheid was. Er werd heel wat getwist en gewrongen met de realiteit.
In het derde deel zijn we bijna 50 jaar verder. Gustav heeft zijn eigen hotel dat goed draait en Anton is een gewaardeerd muziekleraar op de lokale school. En dan doen er zich weer enkele dingen voor die hun levens compleet door elkaar halen...
Ik las dit boek op 3 dagen uit, ik kon het gewoon niet wegleggen, zo hard werd ik gegrepen door de verschillende verhaallijnen. Het ongedwongen (hoewel...) leventje van de jongetjes wordt met een grote vreugde verteld, het relaas over Gustavs vader doet al wat puzzelstukjes op hun plaats vallen en het derde en laatste deel kwam voor mij als de kers op de taart. Alles past op het einde netjes in elkaar en je weet gewoon dat je een schitterend boek gelezen hebt.
Jennifer van Insert literary pun here noemt het "a quiet book" en dat vind ik zelf een heel mooie omschrijving: er wordt hier niet bombastisch geschreven, de levens van Gustav en Anton zijn niet echt spectaculair te noemen, maar het laat een indruk van jewelste na.
4.5 sterren voor dit "stille boek" met grote overtuigingskracht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten